Yin - "Kömürden siyah hezimetler yüzümde"
Yang - "Ak sütten de beyaz hayaller göğsümde"
Yin - "Ruhum durmadan akıyor kara toprağa"
Yang - "Sanki bütünüyle yayılmakta afağa"
Yin - "Üstüme serilmiş demirden parmaklıklar"
Yang - "Kapısını bana açmış; sonsuz fezâlar"
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
İnsan, sair hayvanata muhalif olarak,
hanesiyle alâkadar olduğu misilli, dünya
ile alâkadardır. Ve akaribiyle münasebettar
olduğu gibi, nev-i beşer ile de ciddî ve fıtrî
münasebettardır. Ve dünyada muvakkat
bekasını arzuladığı gibi, bir dâr-ı ebedîde
bekasını, aşk derecesinde arzuluyor. Ve
midesinin gıda ihtiyacını temin etmeye
çalıştığı gibi, dünya kadar geniş, belki ebede
kadar uzanan sofraları ve gıdaları, akıl ve kalb
ve ruh ve insaniyet mideleri için tedarik etmeye
fıtraten mecburdur, çabalıyor. Ve öyle arzuları
ve matlapları var ki, ebedî saadetten başka
hiçbir şey onları tatmin etmiyor.
Zaten malumdur ki RUH bölünmez.
TEBRİKLER SAYIN DEMİRÇELİK
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta