yılsonu değil bu kez gelen
başlayan da yeni değil
bu kez
sonyıl geliyor
sonu gelen umutlarımın
ümitsizliklerimin
beklemelerimin
ve senin
son yılın bu giden
sessiz ağlamalar yok artık
kahreden anlamamazlıklarımın
ve kabullenmemişliğimin
ve sessizleşmemişliğimin
ve kuduramamışlığımın öfkeden
son yılı
artık beklemek yok
ümit etmek
ummak keza
kızmak bile
yok
bu yıl sonu değil artık
son yıl zira
hadi açalım son kez defterlerimizi
dökelim ortaya ne varsa kalan yaşanmışlıklardan
mutlu yada mutsuz her ne varsa gülelim
son yılımızda bari helalleşelelim
ankara
31 aralık
duran çam'a vekaleten
Kayıt Tarihi : 31.12.2005 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taner Yusuf Bul](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/31/yilsonu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!