Yılmıcam Şiiri - Selva Durmazemir

Izdırap gecenin en koyu anında
Yırtar ciğerimi acımasızca
Atar beni acının kollarına
Dermanım nerde Yüce Rabbim nolur artık yardımını yolla
Keder yakar beni sessizce
Derinlerde en derinde bir yerde
Güldürmez yüzümü davranır sinsice
Bıraksın beni artık bu keder Rabbim nolur gönder artık bir çare
Hüzün gece gibi kararttın günlerimi
Çaldın içimdeki yaşama sevincimi
Beni benden ettin yetmedi mi
Seni Allaha havale ettim Allah bildiği gibi etsin seni
Gözyaşlarım artık akmaz oldu
Yüreğim kebap olsa da tınlamaz oldu
O da beni arkamdan vurdu
Halbuki tek serinliğim oydu
Ben şimdi ızdırabımın huznumun kederimin deminde de olsam
Gözyaşlarımı yanaklarıma degil yüreğime de akıtsam
Bir ahımla dağları da parçalasam
Yılmıcam yıkılmıcam tekrar Allahın izniyle ayağa kalkıcam...