Niye geldik aleme,
Bir düşün niçin varız;
Yeryüzünde bir ömür,
Gezmek için gelmedik.
Nimet için şükreyle,
Gittiğin gün dün gibi yakın,
Elveda deyişin kulaklarımda,
Unut beni dedin son mektubunda,
Hayalin hatıran hep hatırlattı,
mümkün olmadı seni Unutmak.
Seni unutmanın reçetesini,
Doktora yazdırdım, eczadan aldım,
Sabah akşam aç tok iç dedi doktor;
Kördüğüm bağlanmış gönül ipimi,
Neştere uzattım, kesmedi doktor.
Rüyaymış, uyandım acı içinde,
Alevler süzülmüş kirpiklerimde;
Bahçenin içinde bir köşecikte,
Seni mendil ile ağlarken gördüm;
Gül dalına mendil bağlarken gördüm.
Kırk yaşındaysan, kırk günün yoksa mutlu geçmiş,
Geçmişinden kırk kez özür dile,
Kırk yaşındaysan, kırk dostun yoksa adam gibi,
Geçen her yıldan kırk kez özür dile.
Kırk yaşındaysan, kırk günlük bile bir sevdan yoksa;
Ben Sevdim mi belli ederim,
Herkes duyar sen anlarsın,
Ben sevdim mi
Kışlar ılık olur;
Ben sevdim mi,
Yarı insan ömrü çektiğim hasret,
Ömrünü ömrüme salsan n’olacak;
Ahir Ömrüm artık etmez kifayet,
Bana koşa koşa gelsen n’olacak.
Yıllarca sevdamı sen hep yok saydın,
Kırıldı birer birer umutlarım
Kaybettim ne varsa sana dair
Albümde sararmış fotoğrafların
Yokluğuna boğulmuş bu şehir
Geriye bir şey bırakmamışsın
Ben kimsesiz aşkların şairiyim
Sen tövbesiz günahkarı, yetim kalmış aşkların
Ben kimsesiz aşkların şairiyim
Küllerini topluyorum, acımasız bakışların.
Ben kimsesiz aşkların şairiyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!