Bütün arkadaşlarıma
Kavgalarıma
Eşe dosta
Birde o’na
Eyvallah bile demeden
Gitmek istiyorum…
O büyük hasreti bitecek sandım
Sandım ki yaramı sarmaya gelmiş.
Gönül vuslatına erecek sandım,
Eski bir yarayı deşmeye gelmiş.
Oturup konuştuk önce dost gibi
Yine uykularım kaçtı
Bildik gecelerden biri daha;
Gözlerim tavana çivili kaldı.
Başa dönsem keşkeler
Sona dönsem olmuyor.
Duygularım tecrit altında
Dışa vuramıyorum.
Bir şey var dilimin ucunda
Anlatsam anlatamıyorum.
Söylemesi suç olmuş
Anlatması güç
Sen, sen ol da öylece kal
sakın büyüme çocuk!
Bizim dünyamızda keder,
bizim dünyamızda dert dolu...
dolu dolu yaşa çocukluğunu
ve sakın büyüme olur mu?
Ne olmak istersin diye
sorsalardı çocukken..
şimdi ki aklımla ben;
ya mutlu olmak
ya çocuk kalmak derdim
hiç düşünmeden.
Dün gece aklıma yine sen geldin
Düşünüp durdum sabaha kadar
Resmin yoktu bende, lakin hayalin
Karşımdan bir türlü gitmek bilmedi.
Benden aytılıpta gittin gideli
Gündüzleri can yoldaşımdır
Geceleri sırdaşım
Gölge gibi peşimde
Düğün-dernekte masa arkadaşım.
Yalnızlıktır ‘’en vefalı’’ arkadaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!