Çok küçükken şans yüzüne gülmemiş
Baban ölmüş sizleri terk edip gitmiş
Annense yaşamını sürdürmek için
Dedem Hacı Arapla anlaşıp evlenmiş
Sense annenle birlikte bu evde yaşadın
Gençken çok atak etrafına neşe saçardın
Her girdiğin ortamda kendini sevdirirdin
Büyükle büyük küçükle küçülür uysaldın
Küçükken sana imrenir yaratıcılına hayrandım
Okudun öğretmen oldun memleketinde kaldın
Evlendin Ferdane yengemle mutlu olacak sandım
Alaca'dan gidince mutluluğana koskoca perçin attın
Bazı çekemeyenler iftira dedikodu yaptılar
Seni burdan gidince yaşayamıyacak sandılar
Bilemediler ki Yılmaz Hocayı huzura attılar
Bodrum'da geçinemez düşüncesine kandılar
Daha çok mücadele daha iyi çalışma ortamı
Seni çevreni birlikte yaşadıklarına sevgi kavramı
Pozitif enerji verirdin seninle konuşan her adamı
Bağlardın kendine hoş sohbet ikna gücü ile kalanı
Gençliğinde sohbetlerinle olurdu çok arkadaşlar
Hepside seninle arkadaş olmak için bahane ararlar
Bir iki lakırdı fıkra ile süslerdin adeta sana taparlar
O zamanlar idoldun dayı çoğu sana ulaşamazdılar
Bir kızın oldu dayı adını Burcu koydun okuttun
Bitirdi üniversiteyi evlendirdin rahat olmuştun
Emekli olmuştun Bodrum'u mekan tutmuştun
Allah sağlık versin dayı ailenle huzuru bulmuştun
22.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 22.4.2008 02:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yılmaz Kut 'Fransızca öğretmeni ve benim dayım.Emekli öğretmen tabiki benim gerçek dayım yok annem gil yedi bacı erkek kardeşleri yok.Dedem sonradan evlenince dayım küçükken annesi ile gelmiş.Dedem gillere bu onun yaşamını dahada güçlü kılmış
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!