Gönül bulma geceye hasretken
sessizliğe en çok ihtiyacın olduğu an
kulak verip yaşamı dinleme
soyutu yaşayabilme...
Tüm nesnelliğin başlangıcında
aynı kalabilme değişip dönüşürken...
Kalabalıkta yalnız olmayı öğrendim
Haykırmak istedim hep kimsesizliğimi
ya da bir yanılsamaydı kimsesizliğim
etrafımda beni seven insanlar
bense kimsesizliğimi yaşarken öğrendim
öğrendiğim kimsesizlikmiydi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!