YANLIZLIĞI BİLMEZDİM ESKİDEN, dediğin şiirinden, Adana sokakların da
Irgatlığı canlandırdığın UMUT filmi düştü usuma, yalnız ve çömelmiş...
Lümpen, şımarık, sosyete, varsıl rollerin olmadı hiç, hayatı oynardın çünkü
Maden işcilerinin ocakta ölüm sessizliğin de suskun çalışmalarının
Aynaya yansımasıydı dinginliğin, duruşun, gözlerinin sert ve sevecen haykırışı...
Zaman şimdi yokluğunda filmlerinsiz nasıl geçerse öyle geçmekte avare...
Günümüz Türk sineması şimdi, Cannes film festivalinin umursuzluğunda
Ünlü! komedyenlerin belden aşağı kelimeleriyle süslenirken beyaz perdede
Ne yaptığının farkındalığında olmayan manken ve türevlerinin
Erotik pozlarının, şuh bakışlarının, televole kameralarına endekslendiği
Yönetmenin ödül kaygısız sanat eseri yarattığı filmlerin arenasındayız…
_____________________________________Seni… Filmlerini…Özledik….
9.9.2005 - Adana
Olgun EkinciKayıt Tarihi : 11.10.2006 09:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eskiden Bilmezdim Yalnızlığı Eskiden bilmezdim yalnızlığı Bir ağaç nasıl yalnız değilse ormanında Bir çiçek kendi dalında Eskiden bilmezdim yalnızlığı Yalnızlığın içinde Şimdi yalnız, yalnız mıyım Kopuk muyum dalımdan Uzağında mı kaldım ormanın Yılmaz Güney
melek ayaz
çünki sen oynamazdın,yaşardın
o filmlerde,
kimse senin gibi silah tutamadı,
kimsenin eline o kadar yakışmadı silah,
kimse adamı bu kadar kolay oynayamadı,
adam gibi bir adam'dın,
Allah rahmet eylesin,güzel yazmışsın Olgun abi,sayfana girince birde Yılmaz Güney'i görünce hemen girdim ve dayanamadım,hem okudum ,iki kelime de olsa haddim olmayarak yazdım,kayboldun nerelerdesin,özletme kendini,sevgiler.
TÜM YORUMLAR (3)