Hani bana yaren diye uzaktan
Alev alev bakışını özledim…
Verdiğim kırmızı, gonca bir gülü
Yanağına takışını özledim…
İnsan bu! İnsan ya her an bir değil
Yalnızlık hançeri battı sineme
Damlıyor gözyaşım sessiz, gizlice
Kırılmış kanadım yok olmuş ümit
Yardım et Allah’ım bu sıklet niye.
Müsaade etsem hisler firarda
Seninle kurulur hayâlim,dünyam
Sen asrın leylası ben mecnunuyum.
Gerçeğin kendisi, aslıdır rüyam
Bence, kainâtın en memnunuyum.
Solmuş ümidime her bir hamlesi
Sevgi bağının has bahçevanları
Gülse de yüzleri dertlidir bağırları
Ab-ı hayat yok iken ellerinde
Gözyaşıyla yeşertir taze fidanları.
Gözle görülür, aşikârdır nesli için gayreti
Hiç müsaadesiz çekip gidersen
Bir daha geri dön demeyeceğim
Meyledip ağyara yanıp, tutuşan
Aşk ateşine sön demeyeceğim
Al yanaklarına güller takana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!