Yılmaz Erdoğan'a Şiiri - Alican Yiğit

mevsim dışı
sarışın bir kederdi
soğuk yazlıkta..
......
sus pus oLmuş pusLu bir istanbuLdu yüzü,
...hani akrep'i seven ama
yüreği takvim yokuşlarında...

o ne zaman içse köfte qeç qeLirdi ve oturur
muhabbetin terkisine çıpLak bir efkâr sözcüğü..

biz ki öğle vaktiyiz daha
rakıdan fiLan habersiz
ve söyLemeye gerek yok
uzun
çok uzun içmeLer oLdu
mürakabe susamış peçetelere notlar düştük
kalktık
zeytinyağı Lekesinden arta kaLan
şiircik kuşunu besledik
gel gör ki üç gün yaşayabildi us pas içinde

qüneşi iLiştirdik karanLığımıza
şiirLer döküLdü üzerimize akLımız aLmadı yine
oturup üşüdük SOĞUK ve ŞEHİRLER ARASI OTOBÜSLER'de

dedi ki; her faninin kendi mucizesi vardır
kendini şaşırtır en azından,

YENİ BİR SAYFADA bakmak hayata
bir bardak suyun döküLmesi o kağıda..
bir fikrin hizasına konulacak ne varsa sığdır içine..
kurur deme zamanLa çünkü biLirsin
HİÇBİR YARA HİÇBİR ZAMAN TAM OLARAK İYLEŞMEZ!

gitme N'oLur dur biraz soLukLan heLe
ŞİMDİ SEN GİDİYORSUN YA HERKES SANA BENZEYECEK!

USTAM yine sen biLirsin ama ANKARAYA YAKIŞAN KAR gibi
DenizLér kımıL kımıL oLur İZMİR'de tıpkı kızLarın kafiyesinde boğuLan LimanLar hani..

ama hep ziyan oLduk MUMNUN OLDUM'u öLdüren devrik katiLLer gibi../