İki gözden bir gördüğüm... Alemllerde saraylarda,kösklerde. Güzeller...! Kulubelerde, ormalarda cadılar gördüm aynadaki bir damla göz yaşında. O göz yaşı o kadar cüziiydi'ki yedi deniz içinde bir kaç.damla halindeydi. Kâf dağıysa heybeliden biraz iriceydi. AYNA ya döndüm birdaha baktım.surete zamana aldanma. İki gözden bir bakışı var eden O bakışla Alemlleri inşa eden. Göz yaşına değer ver ister âşk için ister acı için dökulsün kaynağı gönüldür. Bahri umanın kenarındaki dilberin...!!çene çukuruna ram olupta. Bir damla gözyaşında Alemleri seyretmeden.göz...!perdesi açılıp ansızın kendimi görebilirim. Zamanın mahkumu olarak An;a, kanat çırpmaya çabalarken.
Dedi boşluğa yazılar yazıyorsun amacın nedir.dedimki bu kevn de boş bir yer göster yazmayı... bırakacağım söz.beş duyumu birçok hissiyatım la alemlere baktım.imgelerin harflerin kelimelerin cümlelerin anlatmakta aciz kaldığı bir cümbüşün ortasında buldum kendimi onun için o boşluk gördüğün yere bir şeyler yazarak bende bu cümbüşün içinde bir şey olmaya çabalamak istiyorum.
Elveda: Kapat pencereleri müjgan...bu mükemmel... rüzgarı , ,suyu,toprağı,aşkın.olduğu yerde.bizim eğri büğrü Âğacımız meyva vermez. versede bu pazarda alıcı çıkmaz.
Binlerce savaşa girdim.can larla cihanlarla bir çok savaş tan döndüm yenilgi ve zaferlerin çetelesini tutarken mızrağı mı duvara yaslayıp mızrağın...mızrabımın telerine sordum sen kimsin diye.fark etim ki o zaman ı durduran.an lardan kalma bir korkakmışım. Onun için o muhteşem anları zamanın ihtiyaç larına göre anlatan bir korkakmışım.artık kadim mızrağım... mızrabım benden..utanıyor.an gelirki davulumuz un gümbürtüsü yeniden gök kubbede yankı bulduğu an o zaman bak korkmadan nasıl yedi cihana meydan okuduruz12 14 2020 yılmaz dönmez
Unuttum...!hangisinin ben benden bana açılan biri varmı... her gün bir çok maskeyle karşılıyorum günü.her gece yorgun bir savaşcı gibi rüya ya yatıyorum.acılar... olmasaydı.her yanından ızdırap akan bu hayatta tutuna bildirimiydim. Gün gelecek maskelerimden... sıyrılıp yokluk...ayn.asında sevgiliyi... sevgilide. kendimi göreceğim. Yılmaz dönmez 12 13 2020
Ebeler ve cenaze yıkayıcaları arasında geçen hayat...insan ne kadarda bağlanıp kalıyor hayatta.ve insanlar ne çabuk unutur. Gideni bölük börçük bir kaç hatıradan sonra. Şarkılar şiirler olmasaydı.nasıl anlatacaktık. Yaşanmış O kadar şeyi ve yaşamak istediğimiz O kadar şeyi.Aslında her insan biraz bu dünyaya doymadan göçer.bir yanını burda bırakır...Dünyadan tam... olarak göçenlere...selam olsun.!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!