Yılmaz Ben ve Yahya Şiiri - Adem Karagöz

Biz üç arkadaştık,
Üç can üç yürek.
Bir kaderi paylaştık.
Bazen bir otomobilin içinde sabahladık,
Bazen bir otel odasını bölüştük.

Siz en sevdiğiniz üniformaları giymediniz,
Doy doya.
Sesiz ölümleri kucakladınız,
Yurdun dört bir yanında.
Bilinmediniz,
Bilinmek istemediniz,
Riya girmesin diye vatan sevdasına.

Biz üç arkadaştık,
Üç can üç yürek.
Öyle bir rüzgar esti ki Ankara dan,
Ayırdı bizi,
Savurdu her birimizi bir yana.
Biz üç arkadaştık.
Yılmaz ben ve Yahya.

Birimiz Şirnak ta pusularda yatmakta,
Birimiz Urfa’da tüfek çatmakta,
Birimiz mahpuslarda volta atmakta.
Ama kalbimiz,
Hala vatan diye atmakta.

Adem Karagöz
28/02/2004