Yılmaz Baran Şiirleri - Şair Yılmaz Baran

Şimdi tandır yanmış,havada ekmek kokusu.
Dün geceden yatmamış, gözlerinde uykusu.
Gurtbetten selam arar, uzaktadır yavrusu
Birdestandır söylenmez poyuklunun yazgısı

Gün olur kuşluk vakti tarlada aşıdır çalkama

Aç kapıyı sevgili ben geldim
Hani sana aşık sana köle
Sen yoksan onun için dünya dönmeye
Sen yoksan gözleri görmeye
Ben geldim aç kapıyı

Gitme ihtimalin hep vardı bende
Gözlerin hep uzaklardaydı
Sana bir usta bir abi olmak isterdim
Tüm asiliğine inat
Sana bir abi olmak isterdim

Bu akşam yanlızlığı yazıyorum
Beyaz kağıda biraz peynir biraz rakıya
Sonra demleniyorum eski şarkılardan
kafayı çekiyorum anlayacağın anılardan

Mürekkebim gözyaşlarım olmuş

Avuçalarım kanıyor tutma ellerimi
Sensin çarem, yanlızlığım, dermanım
İki dudağının arasında ölüm fermanım
Yüreğim ağlıyor çekme gözlerini

Vakti geldi vuslatın esir tutma yüreğini

Git gadam git bırak beni yanlızlığımıza
Bırak git beni zebani gergerfinde
Dünya yalnız senin için dönüyor
Beni bırak sahte gülüşlerin kucağına

Yine elini kaldır bağır say

Mevsim yine bahar,bende yine hazan oysa.
Tabiat yeşermekte bense solmaktayım yine.
Bu kaçıncı gidişin bilmem habersiz.
Bir ben yalızım birde seni bekleyen pencerem.
Bir ben yanarım birde yarım kalan sigaram.
Bir bahar akşamı, yine yanlızız ben ve kadehin. Benim kalbim yarım senin kadehin. Ben yanlızlığı içiyorum kadehin hasreti. Ben aşkı bekliyorum o da seni. Güneş daha bir erken doğmakta, pencereler yine puslu. Sen gideli göçmen kuşlarda gelmez oldu. Bayram sabahlari çocuklarda. Ne ben mutluyum nede mevsim. Açan güllere inat baharda soğuk geçmekte. Ben daha da soğuk. Arada bir gözlerim takılmakta askıdaki şalına. Arada bir su vermekteyim sarım zambaklarına. Görsen onlarda mahsun onlarda yalnız. Sevgili yetmezmi artık bunca hasret, yalnızlık. Bahar gelmekten ben beklemekten yoruldum. Ama sen hasretten yorulmadın. Artık gel desem gelmezmisin. Yarım sigaram, bitmemiş türküm. En tatlı uykum gel artık.

Her yağmur sonrası yakamoz seyredemedik ama...
Bizden iyi bilmez kimse bozkırın yanlızlığını..
Katran geceninin zıkkım zehiri düşürsede bizi gama..
Biz biliriz serseri gönlümüzün aymazlığını...
Hiç gidemedik doğrudur ölüme ama...
Ölümden kurtulan zihnimizde binbir yama..

Bu kadar kolaymıydı silmek piro
Saçmak zehirini dostun bağrına
Bu kadar kolaymıydı ezmek piro
Kırmak dostun sırça yapısını

Eline ne geçti dostun bağrından kopan

,,,,,,,,,,,,nehir gözlüm
Yanlızlığımın ışığı
Masum gözlerinle bağla beni
Pamuk ellerinle tut beni

Bahar yağmurları değil