Yilmaz Şiiri - Ufuk Nazım

Yilmaz hic yilmadi
Boyali ellerinde bulutlari sakladi
Koltuk altlarinda
Dunyanin en guzel kokulu ekmeklerini
Korkmadan kopardi papatyalari
Annesi icin...

Yilmaz hic susmadi
En gevrek simitleri o satti
Susamlarinda onun cocuklugu kokuyordu
Sabah kahvaltilarinin vazgecilmezi
Gevrek simitleri
Ne yazikki karnesindeki simitlerin sebebiydi...

Yilmaz hic aglamadi
Cunku o bir koskaciydi
Gebze Haydarpasa treninde
Koska helvalar satti
Konduktorun zulmunden korktu
Ama haraket eden trenden asla...

Yilmazlar sessizce gectiler onumuzden
Cocuk omuzlarinda kocaman yurekleriyle
Zamansiz buyumus gozleriyle
Cok cabuk olduler
Buyuk sehirlerin kirisik alinli cocuklariydi onlar...