Yılmadan Şiiri - Hikmet Durkut

Yıllar sonra köye gittim duydun mu?
Sokakta aradım seni yılmadan.
Kaç geceyi sabah ettim duydun mu?
Şafakta aradım seni yılmadan.

Dolaştım herkes uykuya dalarken.
Hasret beni ince ince elerken.
Otobüsler sensiz gelip geçerken,
Durakta bekledim seni yılmadan.

Ben uyanık herkes uykuya dalmış,
Bedeni tarifsiz sancılar sarmış,
Herzaman bakarım yanım boş kalmış,
Yatakta aradım seni yılmadan.

Olmadı olmuyor bunu bilirim,
Fizanda olsam da gel de gelirim,
Bilmiyorum seni nerde bulurum,
Toprakta aradım seni yılmadan.

Bir köşeden hiç karşıma çıkmadın,
Şu gözüme melul melul bakmadın,
Tandır olup şu sinemi yakmadın,
Ocakta aradım seni yılmadan.

Bir yukarı baktım bir de aşağı,
Baştan başa araştırdım sokağı,
Yol ettim köydeki bahçeyi bağı,
Çardakta aradım seni yılmadan.

Hikmetim sevdamı tehir eyledim,
Eş, dost, akrabaya kahır eyledim,
Bütün kadehleri zehir eyledim,
Bardakta aradım seni yılmadan.