Yıllarla Yaşayanlar Şiiri - Şair Ereni

Bizde saniye yok biz yıllarla yaşayanlarız
İçimde his yok biz hissi hissedenlerden değiliz
Kendi vurduğum bu kamçılarda merhem arıyorum
Şimdi bul ve getir bana kendi kanımı içiyorum
Seni bir taşta arıyorum gözlerin tozların içindemi
Gönül koyuyorum taşa taş paramparça oluyor
Peki ya sen,sen taşın taşıyamadığını nasıl taşıyorsun
Bunu anlamıyorum ne kadar demir yüreğin bilmiyorum
Sen bana sor beni derim ki ben senim
Sen yine o gülüşünle gülüp geç
Demir yüreğin demir soğukluğunda yine
Ama unutma ki demir bile muhtaç dır ateşe
Varlığın acıtmıyor artık , var mısın bilmiyorum
Bu boş odalar da bir çığlık çok derinden gelenlerden
Kulağım da sesin kalmış bir de kalan gözlerin
Artık ölü bedenin de buz yüreğin erimeyi beklesin