Yıllarla Ömür Şiiri - Necmettin Özelçi

Ağlayıp gelen bir zavallı çocuk,
Ne zaman büyür diye beklerken...
Okula gider yedisine girerken,
Yıllar birer gün gibi geçerken!
Delikanlılık on yaşında sarar,
Ruhuna çocukluk elveda derken...
Onbeşinde gönül bir şeyler arar,
Artık bu yaş yirmiye giderken.
Askerlik ayırır sevdiklerinden,
Yaş yirmidir gönül boş değildir...
Türkünün şarkının her dediğinden,
Hasret ağır basar gönül hoş değildir!
Sabır içinde askerlik de biter,
Yıllar gelir dayanır yirmibeşe...
Sevgilinin hayali gözünde tüter,
Herkes gibi o da kavuşur bir eşe..
Yaş otuzda hayat anlaşılmıştır,
Her şeyde beklenirken bir olgunluk...
Kırka doğru ise tepe aşılmıştır,
Ömürde başlar gider bir solgunluk..
Gönül kırktan sonra durgundur,
Bedene gelir şimdi nazın sırası...
Güngünü tutmaz çoğu yorgundur,
Çoktan gelip geçmiştir sazın sırası..
Yaş ellide adın olur ihtiyar,
Amca, dayı dan çok dededir adın...
Torun sahibi olmak etse de bahtiyar,
Altmışta iyice yerleşir adın..
Altmıştan yetmişe biraz zor çıkılır,
Gözde gözlük, elde eğri bir baston...
Beden sanki boşlukta her an yıkılır,
Kalmamıştır ne eşin ne bir dostun..
Sekseni doksanı gören bilir,
Yüz ise şöyle koca bir çınar...
Yaşadığını ise bir tek sen bilir,
Yüzden sonrası da kuru bir pınar..
Bir ömür işte böyle gelir geçer,
Yüzü de aşmak bilmem neye yarar? ...
Kimi erken kimi geç ölür geçer,
Toprak yolun gözler, bağrına sarar...

1986.-Sivas