Yılların Yorgunluğu... Şiiri - Bahri Köksal

Ne de çabuk geçti yıllar
Ardına bakmadan
Her şey daha dün gibi
Hatırladıkça o günleri
İçim burkuluyor hüzünle.
Çocukluğumun sorumsuzluğu
Diz boyu kar yığınlarına takılıyor
Dizi dizi.
Fındık dallarının
Yolları kapattığı
Bir dal odunun vuruşundaki
Haykırışın çığlığını
Sanki bugün gibi...
Çamurlu günlerin cıvıklığı
Oynanan oyunların yorgunluğu
Akşam üstleri pestil gibi
Yatağın bir ucuna kıvrılışı
Dalıp götürüyor beni
Gaçan o yıllara...
Derinden bir ohh çekerek
Hatırlanan ilkokul yıllarımı
Ağaran saçlarımın
Beyazlaşan her telinde
Yılların yorgunluğu
Ölümü bir adım daha
Yaklaşmanın gerçeği
Neyi değiştirebilir ki...?
Geriye dönüp bakmak
Eski siyah-beyaz
Fotoğraflarla avunmak
Yüksek bir tepenin
Tam doruğunda
Avazın çıktığı kadar haykırmak
Hem de umutsuzca...
İzbe bir köşede
Söylenen hüzünlü türkülerle
Hıçkırıklarla ağlamak
Hangisini geri getirebilir ki...?
İşte o yıllar
Alıp götürüyor beni benden
Senli olan ne varsa tüm bedenimden
Hayallere dalıp yıllar sonrasının
Bitmez tükenmez yorgunluğuna....

A.Bahri KÖKSAL

Tirebolu- Mayıs -2005