İnsan durup dururken isyân etmez
dertsiz bir kul feryât etmez
Mutlaka bir derdi vardır
Benim gibi isyân etmez
Yıkılmış evi ocağı, ümidi bitmiş
Bunca yıl ne zorluklarla kurmuş
Bu yuvayı bir ânda yıkarsan
Ne geçer eline, ne geçer!
Ümidim bitti, ne gelir elimden benim!
Felek tutunacak dalımı kuruttu
İşte böyle kadere isyân ederim
Kayıt Tarihi : 23.7.2017 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
21 Eylül 1996/Cumartesi YALNIZ ADAM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!