Yılların hikayesi Şiiri - Mustafa İleri

Sordular bana sensiz nasıl
Nasıl geçtiğini yılların
Sordular bana gecelerimin
Sensiz nasıl geçtiğini
Dediler çaresizlikten neler yaptın
Anlat bu işin sonu nereye varacak
Bilelim sende ki kader yazısını

Yüreğimi dinledim sessiz mi sessiz
Yanıyordu alevlenmişcesine
Gönlümü dinledim gürültülü
Fırtınalarla dolu kasırgalı idi
Düşündüm çaresizliğimi kendimce
Bitirmiş gibi bu dertler san ki beni

Delerek ortasından geçti
Sensizlik günleri beynimin
Eksik olmamıştı hayalin gözlerimden
Acılar eklenirdi durmak sızım gün be gün
Gülmeye vakit yoktu hasret kaldı yüzüm
Senin olmadığın günlerin azabından
Gözyaşlarım ıslatırdı her gece yastıkları
Senin olmadığın zamanlar sarhoştu
Her anlarım sensizlikten

Aciz kaldım gönül dertlerimden
Kaybolmak korkuları sarmıştı beni
Titreyen ellerim yüreğim söz dinlemez oldu
Kesildi dermanım ayaklarım bende yoktu
Seni beklerken köşe başlarında
Üşüyor donuyordum iliklerime kadar
Ezildim kaldım her saat sensiz olan günlerde

Ayak seslerine umut bağlamıştım sokaklarda
Nefesinin sıcaklığını unuttum ayaz gecelerde
Ayak seslerini tanıyamıyorum hiç
Çün ki bunlardan biri sen değilsin
Paslandırmadım kulaklarımı sesini unutmasın diye
Her an dinler oldum şarkımızı yüreğim de
Süs oldu düğümlenen yıllar hayal dünyama
Ruhumu kaybetmiş hissederdim ufuklar karanlığında

Hissediyorum son anların geleceğini
Daldan dala kondum ararken seni
Köşe başları nöbet yerim oldu her nefeste
Seni görmek kokunu almak nefesini hissetmek için
Çırpınışlarım boşuna terk etmiştin sen buraları
Uzaklardasın ufuklar kadar uzaklarda
Sensiz gecen günlerim bana bir şeyler vermedi
Acılar katıldı gündüzüme geceme yıllarda
Eseri kalmamıştı hayal dünyamın ruhum da
Acıları gömdüm içime san ki zevk olsun diye
İşte sensiz gecen yılların hikayesi

27.03.2003.Çorlu