Yılların Hesabı Şiiri - Vildan Karabulut

Ne kadar güzel, ne kadar gençsiniz.
Hayat size ne hazırladı, bilmezsiniz.
Siz o genç yaşların heyecanıyla,
Havalarda uçarken,
Yaşlı olmak nedir, nasıldır düşünmezsiniz..

Şöyle bir elinizi uzatsanız,
Hayallerinizi yakalayacağınızı sanırsınız.
Gördüğünüz herkesi,
Sanki yıllardır tanırsınız..
Ama tuhaftır ki, o heyecanla,
Elinizi uzatmayı unutursunuz..
Birden kendinizi yolun ortasında,
Yapayalnız bulursunuz.

Peşinde koştuğunuz,
Ulaşmak istediğiniz,
Binlerce hayaliniz vardır..
Oysa bunları yakalamak için,
Size tanınan zaman dardır..
O heyecan, o coşku ile koşarken,
Sizinle beraber uçar gider yıllar.
Bir trenin penceresinden bakar gibi,
Sizden hızla kaçar yollar..

Bir gün, bir bakarsınız,
O yıllardan yakaladıklarınız
Avuçlarınızdan kayıvermiş..
Elinizde kalanlar birkaç taneden bile az…
Zaman denilen hoyrat rüzgar,
Beklentilerinizi bir anda yıkar.
İsteseniz de daha fazlası kalamaz..
Onlar hayallerinizdi..
Onlar umutlarınızdı..
Onlar gençliğinizdi..
Sizde kalan yalnızca,
Çok özel deneyimlerdi..
Göreceksiniz ve bileceksiniz ki,
O deneyimlerin yerini, hiçbir şey alamaz.
Yaşam denilen büyük okulda,
Onlardan daha iyi bir öğretmen olamaz.

Ama ben,
Gençliğin ne olduğunu bilirim.
Benden gidenleri,
Bana gelenleri,
Benle kalanları,
Bir bir anlatabilirim.

Ne baharlar, ne kışlar, ne yazlar..
Yaşadığım onca unutulmaz hazlar..
Hiç bitmeyecek gibiydiler sanki.
Peki şimdi nerdeler,
O güzellikler hani..
Hepsi yaşıyor belki de
O giden yıllarda..
Heyecanla, umutla koştuğumuz,
O tozlu yollarda..

Bir gün herkes yorulur..
Bitmez sanılan o heyecanlar durulur..
Unutulan aşkların,
Kaybedilen anların,
Bizden giden yılların,
Mutlak hesabı sorulur..