Kime tutunur insan düştüğünde?
Ben canımı ellerine bıraktım.
Gözlerinden bir damla taştığında,
Ben kanımı sellerine bıraktım.
Hısmıma gül, hasmıma gazel saçtım.
Dört mevsim içinden hazanı seçtim.
Ne senden ne yeminimden vazgeçtim.
Yıllarımı yollarına bıraktım.
Kimse sana el uzatmasın diye,
O müthiş duyguyu tatmasın diye,
O narin dalını tutmasın diye,
Dikenleri güllerine bıraktım.
Ben aşka ferman yazılan kağıttım.
Leyla’nın Kays’a yaktığı ağıttım.
Fani aşkları dünyaya dağıttım.
Bendekini çöllerine bıraktım.
Dilimin senden başka lisanı yok.
Gönlüm razı ismime, isyanı yok.
Ama sen ne dersen de ziyanı yok.
Esamemi dillerine bıraktım.
Kayıt Tarihi : 16.1.2020 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!