Yıllarım gümüş telli,
Seneler çentik atmış tenime,
Avutlarım çökmüş,
Mimiklerim melankoli.
Ve senin hayalin belirdi,
Yıllar dokunmamış,
İlk günki gibi duru tenin,
Gamzelerin yine ok gibi
Saplandı yüreğime.
Sen her aklıma düştüğünde,
Birtek deniz gözlerin kaldı senden geriye.
Yıllarım gümüş telli,
Seneler çentik atmış tenime,
Yorgun bedenim dahada yorgun,
Küllenmiş anılarımda anılarda saklanmış
Gitarımdan dökülen sevda nağmeleri.
Ve sen beliriyorsun,
Yıllar hiç dokunmamış,
İlk günki gibi duru tenin,
Deniz gözlerinle gülümsüyorsun.
Işıl ışıll yanlızlığımın karanlığında
Bana eşlik eden
Birtek deniz gözlerin kaldı senden geriye.
Yıllarım gümüş telli,
Seneler çentik atmış tenime,
Avutlarım çökmüş,
Mimiklerim melankoli.
MAHMUDİYE DÜZKAYA
Mahmudiye DüzkayaKayıt Tarihi : 26.2.2010 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmudiye Düzkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/26/yillarim-gumus-telli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!