Yıllarım. Şiiri - Gulnare Leman

Anlamaz bir cocuktum,
Bir çiçeğe benzerdim.
Her gün bakıp aynaya
Kendimi hep süslerdim..
Elbiseler geyinip,
Kendimi büyüterdim.
Her gün büyüdükce ben
Kendimle övünerdim
Yürüdükce zamanla,
Kaybolurdu cocukca
Yaşadığım yıllar da.....

Onbeşine atlatım,
Sanki murada erdim.
Yine ayna,yine ben..
Güzelleşirdim her dem.
Şarışın saçlarımın..
Düşmanıydı tarağım.
Annemin altınların,
Çalıp, gizli takardım..
Büyüdükce zamanla,
Kaybolurdu ömrümden,
Deli dolu yıllar da....

Universiteyi kazandım,
Talebe sırasında,
Kendime bir yer aldım.
Geldi sevgi anlarım,
Geldi hüzün anlarım..
Sevdalı anlarım da,
Aynaya dost olardım,
Aman..kalbim kırılsa
Günlerle hiç kendime,
Aynalardan bakmazdım.
Geçtikce böyle günler
Kaybolurdu gizlice
O,sevdalı yıllar da....

Bir gün nişan taktılar,
Güzel düğün yaptılar..
Beyaz gelinliklerde,
Döndüm ağ göverçine,
Özgür olan odamdan,
Cok sevdiğim aynamdan,
Koparıp uçurdular..
Anladım ki.büyüdüm,
Hayallerle yaşayan,
O kızcağız değilim..
Fesiller değiştikce.
Kaybolurdu o gönçe
Menekşeli yıllar da....

Şimdi doldukca yaşa,
Aynalar düşmür yada
Kendim anneyim daha.
Merakla beklediğim,
O cocukca yıllarım,
O,sevdalı anlarım,
Kaybolurmuş of nice..
Gözü yaşlı yıllarım...
Isterem, saklayayım
Zaman atın sürdükce
Geri dönmür yıllar da
Hep kaybolur yıllar da.....

12.X.2005 Gulnare Leman