Boşa geçti, heba oldu yıllarım
Dikenlerle doldu, bütün yollarım,
Hep lime lime kıyıldı yüreğim
Sayende uçtu gitti, tüm dostlarım.
Senle, ilk defa sızlamıştı kalbim
İlk defa yaş akıtmıştı gözlerim,
Öyle çok sevmiştim seni, bir bilsen
Yoruldum, artık tutmuyor dizlerim.
Hiç anlamadın ki, duygularımı
Artırdın derdimi, kaygılarımı,
Yaktın, savurdun, ne varsa geride
Kül oldu, yok ettin umutlarımı.
Hayata dair, ne varsa yaşadım
Gün oldu üşüdüm, gün oldu yandım,
Öyle mutluluk hayal etmiştim ki
Dünya derdi, yükü, vız gelir sandım.
Meğer, en ağır dert, seni sevmekmiş
Umutsuzca, sevmeni beklemekmiş,
Her şeye rağmen, güzelmiş be aşkım
Hayat seni beklemek, özlemekmiş.
15.12.2009
Emin ÇELİMLİ
Kayıt Tarihi : 6.1.2014 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Çelimli](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/06/yillarim-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!