Yıllardan sonra görünce,
Baktıkça gözüm sulandı.
Yüreğime dert örünce,
Maziye yüreğim yandı.
Cemre parkının içinde,
Gözleri ağlar biçimde,
Dünyada gönül seçimde,
Vefasız sözüne kandı.
Uzandı elimi tuttu,
Okşadı kendin unuttu.
Dilinde ki sözü yuttu,
Çağlarken seli uslandı.
Yılları asıra yaydı,
Kor damlattı inci saydı,
Ateşi içime kaydı,
Aslı’sı Kerem’i andı.
Başı omzuma yaslandı,
Gamzede damla uslandı.
Of diye içten seslendi,
Duyunca kader utandı.
Sevdasına divan durdum,
Ah ettim döşüme vurdum.
Eyüp’ten maziyi sordum,
Yürek yangına inandı.
Eyüp Şahan
Ankara/ Cemre. Parkı 18.6.1982
Kayıt Tarihi : 15.4.2014 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!