Rabbim aldı Medine’ye getirdi
Yıllarca süren hasreti bitirdi
Ravzasın gören kendini yitirdi
Medine’de efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm.
Ne büyük nimet ona gelebilmek
Gülün eşiğine yüz sürebilmek
Mahşerde şefaata erebilmek
Medine’de efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm.
Benim efendim alemlere rahmet
Saadeti onunla buldu ümmet
Donatıldı mü’mine sekiz cennet
Medine’de Efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm.
Cennetül Baki’ye ibretle baktım
Dualarıma gözyaşımı kattım
Uhud’a kanlı yaşlarım akıttım
Medine’de Efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm.
Kul Sami’ye acı san Yüce Rabbim
Günahtan eğildi büküldü kaddim
Kulluk edemedim bilmedim haddim
Medine’de Efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm
06.10.2013 /MEKKE
Samettin ŞenkayaKayıt Tarihi : 25.10.2013 23:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!