Üşüdü rüzgarlar,yaprakların arasında,
Kılıktan kılığa girdi,içimdeki soğuk.
Acılar ses veriyor,boğuk boğuk,
Dalların sızlayan her yarasında.
Bir bir ölüyor sevinçler,her hüznün sonrasında.
İçine kapanan insanlar gibi,sessiz ve dalgın,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta