Yıllarca Şiiri - Kenan Çarboğa

Ben bileli varlık ile yokluğun
Arasında bir taş idim yıllarca
Islık ile yürütülen çokluğun
Karşısında bir baş idim yıllarca

Ümitlerim vurduğunda kıyıya
Ne vazgeçtim ne sırt döndüm iyiye
Var gücümle dibi delik kuyuya
Kalbur ile su taşıdım yıllarca

Nara düştüm, ellerimle köz tuttum
Toprak ile bir olmaya yüz tuttum
Yaz gününde çığ altında buz tuttum
El terledi, ben üşüdüm yıllarca

Derile de cümle derdim derile
Ömür geçti kavga ile, zor ile
Yüreğimi kül eyleyen yâr ile
Hemi yandım hem ışıdım yıllarca

Yürüyorken mutlak sonun önünde
Dengesiydim şefkatin de, kinin de
Hâl bilmezin, had bilmezin gününde
Çok yoruldum, çok yoşudum yıllarca