Yıllarca... Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bu güneş bu geceyi aydınlatmaz,
gözlerinin de söner ışığı
neyse güneş;

aşkın da öyle derdin; öyle gerekli...
biz kayboluruz hüsran olur
gidersen, aşk en acı çiçeğini açar.

Yıkılsın bu dünya sen gidersen
sen olmazsan depremler alt üst eder hayatı
yaşam son bulur,
kıyametimiz olur.

yakışmaz bana ayrılık tacı,
perişan oluruz...

ben beklerim hayatının kıyısında
denizinin dalgalarının durulacağı güne kadar...
yarı yoldan dönmek istersin.

bakarsın hudut kapalı olur,
karabasan sanırsın gerçek son bulur...
bakarsın ki şehir yerle bir olmuş bulamazsın beni
yıkıntılar arasında...

gidersen, aşk en acı çiçeğini açar...
düşündün mü ayrılık tacı yakışır mı bana
olsa da beyaz mügeleri olmaz;
elimdeki çiçek te kararır simsiyah olur...

gitme simsiyah olurum
ufalanır yaralanırız.

gitmesen taşırım seni; sonsuza kadar,
yüreğimin
boş odalarında...

artık taşın! gitme...

gitme ebedi kal;
gidersen
acır, kanar çiçeğimiz...
kanar yıllarca.

3/Şubat/2010/çarşamba