On beş yılın elinde büyüdü gençliğimiz,
Duyduğumuz heyecan, o sınıflar, sıralar...
Bugün bile bellidir, olmayan hiçliğimiz,
İki lafın başında dinlenen hatıralar,
İşte bizi düğleyen, ayırmayan kapmaz bağ,
Değişmek mümkün müdür? hükümsüz kalır dimağ...
Düşünür gibi dalgın arar gibi bakarken,
Meramla meraklanır, yorum yapar dururum.
Pembeleşen yüzünde imâlar riyakârken,
On beş yılın içinde seni arar dururum,
Sonra bakıp halime, nisbetlenip sorarım,
Sevmiş midir düşünür... belki sayar biriki,
Esef edersin diye dengesizdir kararım,
Duymuş gibi olurum, sezmiş gibide belki...
Kayıt Tarihi : 4.6.2008 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Daha dün annemizin kollarında yaşarken....
![Gürsoy Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/04/yillar-yili-biz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)