Yıllar Utansın Şiiri - Kemal Doğanay

Sabah akşam demez seni ararım
İsmini duymayan yıllar utansın
Gelenden geçenden hatır sorarım,
Cevabı vermeyen kullar utansın.

Mecnun Leyla'sına kandığı gibi
Kerem Aslı"sına yandığı gibi
Ferhat'ın Şirin'le sandığı gibi,
Menzile varmayan yollar utansın.

Bir yanık türküdür içimde kalan
Karanlık gecede korkuyu salan
Dediler meyvesiz ağaçlar yalan,
Çiçekler açmayan dallar utansın.

İnanmak yetmiyor ispatı gerek
Aramıza girmiş sanki engerek
Gözlerin önünde kocaman direk,
Yare sarılmayan kollar utansın.

DOĞANAY 'ım vatan bayrak aşkına
Bize hayat sunan toprak aşkına
Türlü renkte açan yaprak aşkına,
Kovandan taşmayan ballar utansın.