Yıllar Sonrası Şiiri - Mustafa Yüksel

Bir yüz gördüm yıllar sonrası:
Tanıdık gibi geldi ama seçemedim.
Dilimin ucuna geldi, geldi adı da,
Acaba dedim de adını söyleyemedim.

Biranda beynimde şimşekler çaktı!
Sanki yüreğim pat diye duracaktı!
Yürüyebilseydi ayaklarım, ona koşacaktı!
Konuşabilseydi dilim, adını soracaktı!

Ama vurgun yemiş gibi kalakaldım.
Sanki asırlarca orada çakılıydım.
Ne dilim söylüyor, ne yürüyordu ayaklarım!
Zaman tepe taklaktı; çınlıyordu kulaklarım!

Geçip gitti önümden hızlı adımlarla...
Belli ki acelesi vardı. Dalgındı çok fazla!
O, beni görse, hatırlayıp, tanırmıydı ki?
Benim gördüğüm; gerçekten omuydu acaba?