Yıllar sonra yeniden döndüm…
Bir zamanlar seni uğurladığım yere.
Gökyüzü bile eksilmiş gibi,
Bulutlar daha ağır, rüzgâr daha kederli.
Kaldırım taşları hâlâ yerli yerinde,
Ama izlerimiz silinmiş çoktan.
Seninle oturduğumuz o banka
Bir yabancı oturmuş, habersiz bizden.
Sokak lambası, geceleri aydınlatmaz olmuş,
Sanki karanlık da beni beklemiş.
Adını mırıldandım usulca,
Sesim kırıldı, tıpkı seninle giden yanım gibi.
Pencerenden baktım sessizce,
Perde kıpırdamadı bu kez.
Artık biri var mı orada, bilmiyorum,
Ama ben hâlâ seni arıyorum, her gölgede.
Fotoğraflar değil, duvarlar anlatıyor seni,
Her taşta bir vedanın yankısı var.
Yıllar sonra yeniden geldim,
Ama gidişin gitmemiş… hâlâ burada, sapasağlam.
Ben değişmişim, şehir değişmiş…
Ama yokluğun aynı acıyla duruyor yerinde.
Bir mezar taşı değilse de anıların,
Üzerine çöküyorum usulca… susarak,
Yıllar sonra yeniden.
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 08:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzünlü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!