Yıllar Sonra Öğrendim

Kibir nedir tanımadım,
Alçak gönüllü davranışım oldu.
İnsan kendini nasıl abartır?
Ben bir türlü beceremedim!
…
Sonsuz bir gücü olmayan,
Nasıl her şeyin üstesinden gelebilir?
Sonsuz gücün sahibinden başka
Bana kim güç yetirebilir?
…
Gün oldu nefsime yenildim,
Çaresizlik tuzağına düştüm…
Asla bir umut ışığının da
Olduğunu aklımdan çıkarmadım…
…
Her şeye hâkim olmak için
Uğraşıp hayatı kendime,
Yaşanmaz hale çevirdim…
Zehir zıkkım da etmedim…
…
Büyüklük büyüsüne kapılmadım…
İnsanları ezmedim…
İnsanları ve inananları,
Kendimden uzaklaştırmadım…
…
İyiliği karşılık beklemeden
Yapmayı denedim…
Tek başına mutlu olunamayacağını,
Erken yaşlarda öğrendim…
…
Ölümden korkmak yerine,
Ölüm gerçeğiyle yüzleştim...
Yaptığım iyilikleri unutmaya
Kötülükler karşısında ise
Öfkemin dinmesini bekledim...
…
Beni huzursuz eden şeyleri
Ve ihtiraslarımı törpüledim.
Keskin bir bıçak olduğunu bildiğimden
Eleştirilerden bile kaçındım…
…
Hiçbir sırrın sonsuza kadar
Gizli kalamayacağını gördüm…
Çıkarcı olmamaya alıştım.
Adil davranmaya çalıştım.
…
En zor zamanda bile
Kesinlikle ümitsizliğe kapılmadım.
…
Benden iyi durumda olanlara
Bakıp üzüleceğime,
Benden zor durumda olanları
Görüp rahatladım...
…
En sevdiğim şeyleri,
Başkalarıyla paylaşmanın
Zevkine ve keyfine vardım...
…
Hayatımın vazgeçilmezleri oldu.
Onları küçük çıkarlar için
Asla feda etmedim...
…
İyi bir dostun,
Paha biçilmez olduğunu,
Vermenin almaktan daha
Büyük bir ihtiyaç olduğunu
Yıllar sonra öğrendim…
…
İsk.-120710