Mehmet Macit - Yıllar Sonra Gelen Tebrik ...

Mehmet Macit
337

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

(Hikâye)


Sevim, ta ilkokul yıllarımdan itibaren tanıdığım ve her gördüğüm zaman, içimde bir sıcaklık duyduğum kızdı. Bizim yukarı mahallede oturur, iki mahalle arasındaki parkta oyun oynardı. Bende, onu daha çok görebilmek için çok kez o parka gider oyun oynardım. İlkokullarımız farklıydı, ancak tesadüfe bakınız ki, ortaokulumuz ortak olduğu gibi aynı sınıfa düşmüştük. Sarışın, çok hareketli cıvıl cıvıl bir kızdı. Dersleri çok iyi olmasa da, sınıfta kalmamıştı. Ortaokul yıllarımda onu yakından takip eder, konuşmak için fırsat kollar, okul çıkışlarında yolumu uzatarak, onu takip ederdim. Bunları neden yaptığımı o yıllarda tam olarak anlayamamış, liseye başladığım ilk yıldan itibaren, bedensel ve ruhen gelişmemin de etkisiyle, Sevim’e karşı dayanılmaz bir sevgi duymaya başladığımı anlamıştım. Öyle ki, onu konuştuğu her erkekten kıskanır olmuş, aynı lisede olsak ta ayrı sınıflarda olmamın etkisi ile teneffüsleri iple çeker, şayet göremezsem huzursuz olurdum. Benim yaşadığım bu fırtınalardan habersiz olan Sevim, yaşıtları arasında seçilen, güzelliği ile dikkat çeken bir genç kız olmuştu. Okulumuzun yakışıklı erkek öğrencileri peşinden ayrılmaz, o da onlara karşı samimi hareket ve konuşmalar içerisinde bulunur, ben de bunları gördükçe üzüntüye kapılır, kendi kendime gelin güvey olur, gençlik hayalleri kurardım.
Oldukça zayıf, orta boylarda, beyaz tenli, siyah saçlı sevimli bir yüzüm vardı. Bu nedenle pek çelimsiz görünürdüm. Sevim’in yanında okulun gösterişli, güzel giyinen zengin çocukları dolanırken, duygularımı ona açmaya cesaret edemiyor, kendimi derslerime vererek üzüntümü gidermeye çalışıyordum. Çok başarılı olmasam da, iyi bir üniversiteye gideceğime emindim. Şayet güzel bir okulu kazanırsam Sevim’e açılır, hayallerimi ona anlatırım diyordum. Sevim’in okul başarısı düşüktü, bu nedenle iyi bir üniversite kazanması imkânsız gibiydi. O da bunun farkında olduğu için güzelliğini ön plana çıkarma gayreti ile hareket eder, çevresinden gördüğü ilgiyle şımarık hareketler yapardı.
Üniversite sınavlarına girmiş, sınavım beklediğimden çok daha iyi geçmişti. Sonuçların açıklanacağı tarihi beklerken, Sevim’i takip etmekten kendimi alamamış, boş zamanlarımda onun mahallesini gezmekle vakit geçirmiştim. Uzaktan da olsa onu görmek, en büyük emelimdi. İyi bir sonuç alırsam onunla konuşmayı kafama koymuş, duygularımı açmaya karar vermiştim. Sonuçların açıklanma zamanı gelmiş, sabırsızlık içinde yerimde duramıyordum. Bu arada babam, annem ve iki kardeşimde aynı heyecanı yaşamakta, aileden üniversiteye gidecek ikinci çocuğunun nereyi kazanacağını merakla bekleşiyorlardı.
Ablam iki yıl önce edebiyat öğretmenliğini kazanmış, Ankara’da okuyordu. Küçük kardeşim henüz ortaokulun ikinci sınıfına geçmiş, o da derslerinde oldukça başarılıydı. Sonuçlar açıklandığında herkes aldığım yüksek puandan dolayı şaşkındı. Kimse böyle bir başarı beklemiyor, sevinçten beni öpüp duruyorlardı. Puanım pek çok tıp fakültesine girmeme yetecek gibiydi. Ablamın da Ankara’da olması nedeniyle, öncelikli olarak Ankara’daki tıp okullarını düşündük ve yaptığım tercihlerin sonucunda, Hacettepe Tıp Fakültesine girmeye hak kazanmıştım. Ya! Ablamın Ankara’daki evinde kalacak veya yeni bir ev tutacaktık. Öyle de oldu, yeni bir ev tutmuş, okulun açılmasını beklemeye başlamıştım. Bu arada Ankara’ya gitmeden önce yapacak bir işim daha var diye düşünüp, birkaç gün Sevim’in mahallesini mesken tuttum. Nihayetinde bir gün Sevim’i evinin çıkışında takip etmiş, biraz konuşmak istediğimi söyleyerek, uygun bir yerde oturmuştuk. Yıllardır söyleyemediklerimin söyleme zamanının geldiğini biliyor, ancak Sevim’e bu kadar yakın olmanın verdiği heyecandan, bir türlü konuşmaya cesaret edemiyordum. O tüm güzelliği ve alımlı bakışları ile karşımda durmuş ne söyleyeceğimi merakla bekliyor, dikkatlice gözlerime bakıyordu. Bakışlarımı kaçırmak istiyor fakat yapamıyordum. Çocukluğumdan beri büyük bir sevgiyle bağlandığım bu kıza, duygularımı açmak kolay olmayacaktı. Çaylarımızı içerken bir anda ona dönerek;

Tamamını Oku