Yıllar Sonra Şiiri - Araftan Sesler

Karşındaydım çelimsiz, hem acemi hem zayıf.
Diyemedim derdimi içimde kaldı hayıf.

İçimin göklerinde koptu nice tufanlar
Yıkıldı sana ait nice saraylar hanlar.

Ardından zaman dondu renkleri alıp gittin.
Farkında mıydın bilmem kör kuyulara ittin.

Ne ışık var ne bir ses ne de çiçeklerde renk.
Hayal-i sükut ettim hayat kabuslara denk.

Duyamadı hiç kimse içimde vaveylayı
Mecnun gözüyle gördüm ben sendeki Leylayı.

Yıllar çabuk geçse de, silemiyor izini.
Zorlansa da hafızam, unutmuyor yüzünü.

Senden geriye kalan, sonsuz ince bir sızı.
Zamanla kabul ettim, buymuş alnıma yazı.
.
Hep sen diye bakarım al tomurcuk güllere.
Rabbim genişlik verir daralan gönüllere.