Yıllar Sonra Şiiri - Nevzat Yazıcı

YILLAR SONRA

Yıllar sonra gelmiştim doğduğum topraklara.
Ufak ufak depreşti! yüreğimdeki yara.

Eski pikabı aldım, eski bir şarkı çaldım.
Ben bile geçmişime ayak uyduramadım.

Yüreğim zirve yaptı, yıktı geçti bendimi.
Gönlüm köpürdü taştı tutamadım kendimi.

Her şey yenilenmişti yeniler eskimişti.
Bir gözlerimdeki yaş! Aynı değişmemişti.

Yıllar önce köyümden ayrılırken de aynı,
Aynı acıyla yandı yüreğimin sol yanı.

Ne eski dostlar kalmış ne eski hatıralar.
Bir yük gibi üstüme boca oldu anılar.

Sanki bir el kalbimi söktü aldı göğsümden.
Öyle bir andı ki o, ömür gitti ömrümden.

Ezildim paramparça oldum, un ufak oldum.
Her yanımı köyümün bir tarafında buldum.

Bir yanımdan sam yeli, ılık ılık esiyor.
Bir yanımda üşüyor, titriyor buz kesiyor.

Başım döndü kendimi izah edemiyorum.
İçimdeki eksiği ben bile bilmiyorum.

Anladım ki zamana uydum, bende değiştim.
Ben kendimi bu kadar garip hissetmemiştim.

Ne ana var ne baba ne geçmişimden bir iz.
Hep sıla özlemiyle tükendi gençliğimiz.

Gurbetin kıskacında harcadık ömrümüzü.
Kim bilir! hangi mezar, saracak ölümüzü..!

Şair Nevzat YAZICI