**Yıllar Sonra Şiiri - Nurten Altınok

Bir dosta rastladım yılar sonra
Kadıköy’de bir toplantıda
Kalabalıktık
Tesadüfen bakıştık
Hiç yabancı gelmedi yüzü
Yanıma geldi
Dedi ki:
Hiç değişmemiş bakışı gözlerinin
Sen O sun
Usulca yanıma oturdu
Adımı soyadımı sordu

Baktım yüzü tanıdık
Ama kim olduğunu çıkartamadım
_ kimsin, dedim
_konuş biraz daha, dedi.
Sustu

Bakarak gözlerime ellerimi tuttu
Anladım ki amacı sesimi duymaktı
Konuştum
Boynuma sarıldı

Dedi ki:
Hiç değişmemiş vurgusu kelimelerinin
Sen O sun

Ayni okuldan ayni yıllarda mezun olmuşuz
Şimdi profesörmüş bir üniversitede
Hiç evlenmemiş
Tanımadın beni değil mi, dedi
Hayır, dedim, biraz mahcup

Ayaküstü geçmişi sorguladık
Vefasızlığımızı
Tanıdık isimleri andık, rahmetle
Kulaklarını çınlattık bazılarının
Beni sordu
Çocuklar büyüdü dedim
Mesleğe devam ediyorum
Arada bir de şiir yazıyorum işte
O zaman da yazıyordun, dedi

Görüşmek üzere vedalaşırken
Kartvizitimi verdim kendisine
Çevirip arkasını
Bir not düştü kurşunkalemle
Ben, dedi, seni bu isimle tanıdım
Yazarken arkasına kızlık soyadımı
Yüzüme baktı

Dedi ki:
Hiç değişmemiş bakışın
Sen Nurten Akpınar'sın
Hiç değişmemiş gözlerin
Gözlerin ele verdi seni

Sarıldık
Öpüştük
Görüşmek üzere vedalaştık

Üç adım sonra geri döndüm, baktım
Beni izliyordu
Bakışları ıslaktı
Elinin tersiyle silerken gözlerini gülümsedi

Vapurun hareket saati gelmişti...