Yıllar Sonra Şiiri - Aydın Ahmet

Çok şeyim oldu da her şeyim yarım
Gün güne artıyor gönül efkarım
Geçti mi ki bilmem her intizarın
Sanki bir zehirle dolu tastayım

Görsen tanımazsın saçımda aklar
Her teli senden bir hatıra saklar
Her gün seni bekler bizim sokaklar
Ne sor ne ben söyleyeyim yastayım

Aklıma geldikçe çırpınır solum
Hasretinle bekler yattığın kolum
Bir çay içimine düşerse yolun
Ne sor ne ben söyleyeyim hastayım

Mektubundan çıkar bir gül kurusu
Kaybolmamış durur halâ kokusu
Ayrılmamış gibi sanki doğrusu
Baharı unuttum her gün kıştayım

Mahalle değişmiş, başka insanlar
Bahçe girişinde ektiğim çamlar
Posta kutusunda durur anahtar
Farz et ki kapını çalan postayım

Gözlerime öyle çok bakma sakın
Hıçkıra hıçkıra ağlamam yakın
Çekmekle ödenmez benim günahım
Yüreğim konuşur, dilim sustayım

Nasılsın demeye varmıyor dilim
Yaptıklarım için affet sevgilim
Kalmadı derdimden anlayan ilim
Bir uçurum kenarında uçtayım

11.04.1994 - İstanbul