Dört nala giden
Bir atlı gibi
Geçer gider zaman
Tozu dumana katarak
Cığ gibi büyür
İçimizdeki boşluk
Ömür defterinden
Düşerken yapraklar
Her kanayan yaranın
Vardır bir nedeni
Savurur rüzgar
Yangından kalan külleri
Yıllar sinsice çalar
Yaşarken ömürden
Toprağa girmeden çürür
Yorgun bedeni.
"Halide Koksal, 18 Mayıs 2018
Halide KöksalKayıt Tarihi : 2.6.2018 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!