24 TEMMUZ...CANIMIN İÇİ..SON VEDANIN ÜSTÜNDEN YILLAR GEÇTİ....şimdi senin olduğun şehirdeyim...senle kahve içtiğimiz masada......
son sözü hep alın yazısı söyler......su misali akıp giden yılların arkasından yetişemedim...
verdiğim mücadalenin sonunda ben yenildim..hani çok güçlüydün yüreğim..hani dağlar yıkılsa sen yıkılmazdın...yaşadım hayatı..hızlı yaşadımmı? ? ? ...evet..ama kim için yada kimler için..en büyük darbeleri can dediklerimden yedim..en büyük acıları canımın içi dediklerimden aldım...yoruldum...yordum..yoruldun yüreğim...çok yoruldun..böyle sonları haketmedin..en güzele layıkken hoyratca tüketildin..kimi aldıysan bağrına kimi sardıysan kollarına..kopardılar dallarını..yoruldun yüreğim..göz yaşlarım sana eşlik etmekten kurudu..kan damlasında boğuldun...sevdin...nedensiz niçinsiz sebebsiz sevdin.....öleyise ilk kez sevdin..canını verircesine..hayatını hiçe sayarcasına..o mutlu olsun diye kanarcasına..sevdin...üç kuruşa satacak biri değil dedin...sevdin..canında candı kanında dolaşan şah damarındı....kesti damarını sattı başkaları uğruna seni...offffffffffffff bile demedin...şimdi kanayan yaralarınla hastane köşelerinde onun hayali ile yaşam mücadelesindesin....değdimi yüreğim....DEĞDİ......o her şeye değerdi varlığı bir hayat nefes aldığını bilmek bir ömre bedeldi...bir yerelerde yaşıyordu..seni bir pula satsada..ezip ayaklar altına atsada varlığı canına candı....yordum seni yüreğim yoruldun....şimdi vedaları yaşıyorsun...çaresiz. dermansız..bitik..yorgun...hayatta eyvallah etmeyen sen..nasılda çöktün....ey sevgili bilmiyorum..kaça sattın kim için kimler için sattın olmayan vicdanını...hiç görmedin hissetmedin bir cana nasıl kıydığını...şimdi eserinle övünüyorsun kutluyosun acılarımı...biliyormusun..ben sensiz hala nefes alamıyorum...ben sensiz anları yaşamadan saymıyorum...sonları yaklaşmış yüreğim..sana beddua etmeyi bile beceremiyor..ey sevgili...duymasanda feryadımı..bilmesende acılarımı...ben hayatta tek mutluluğum saydım varlığını...bir yaradana eğdiğim bu başı birde senin önünde eğdim...secdemde duam kalbimde kazılmış mühürlenmiş adınla....şimdi istanbul semaları ağlıyor halime...feryatta martılar..sönmüş yakamozlar...bitmek üzere bu can durmak üzere yürek...her şeye rağmen sevgimde bu yüreğimde varsa üzerimde hakkın zerre..sonuna kadar HELAL OLSUN...BİLKİ ÖLÜRKEN BİLE SON NEFESİMDE BİLE...yada boş ver bilme en iyisi........iyi bak sana bıraktığım en güzel en temiz en saf emanetime.....SERSERİ.........
bu gün 24 temmuz...
bir masaldı bu hep sen anlattın çocuktum..inandım...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.