Çocuk korkuyor
Korkuyor çünkü
Cevabını bilmediği bu soru
Onu ölüme sürüklüyor
Ama biliyor cevap kızda
Ama gene de korkuyor
Kızın vereceği cevaptan
Ve kız sorabilirsin diyor
Ama başta kıza soru gibi gelmiyor
Kızın yüzünde garip bir ifade oluşuyor
Çocuğu korkutanda aslında bu oluyor
Ve çocuk başlıyor...! ! !
Ben bu hayatın ne olduğunu anlayamadım
Sensiz olduğum gecelerde
Akan göz yaşlarımın ardından
Beynimde yorumlayamadığım
Bir takım düşünceler oldu
Yorumlayamadım çünkü
Araya giren bir takım, araya giren bir takım
Nasıl söylesem bilmiyorum ki
Bana ölümü fısıldayan adi düşünceler oldu
Aslında adi dediklerim haklıydı
Haklıydı çünkü...
Anlamını bilmek istediğim şeyin bir parçasıydım…
Yaşadığım sürece...
Ölmemi istemeleri bu yüzdendi...
Biliyorum artık biliyor musun
Hayat sevgili, sevgiliyse sen
Ama ben sende miyim değil miyim
Yanımda mısın yalnız mıyım bilmiyorum...
Anlayamadım bunu sana neden yaptım
Neden senin de içinde bulunduğun
Bu ölümlü dünyada
Başka, başka kızlara ümit verdim
Belki de senin varlığından
Habersiz oluşumdu bunu bana yaptıran
Belki yetersiz kalacak
Belki seni avutmayacak bu söz ama, ama
Senden özür diliyorum
Ve biliyorum
Şu anda sana bir cevap bırakmadığımı düşünüyorsun
Ama senden adiliklerle dolu bu ölümlü dünyada
Tek bir cevap bekliyorum
..............? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ................
Mustafa ÖzçelikKayıt Tarihi : 6.10.2006 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
merhaba dost seni grubumuza davet ediyorum katılımın onur verecek
grubun adı- Çiniler diyarı KÜTAHYA
TÜM YORUMLAR (4)