Yıllar önce Şiiri - Murat Ülkü

Yıllar önce karşılaşsaydım seninle
Seninle evlenseydim
Beraber çocuk yapsaydık
Senle benim, bizim evimiz olsaydı

Sen benim otuz yıllık karım olsaydın
Bir sürü acı tatlı şey yaşamış olsaydık
Birlikte kahvaltı yapmışız her sabah
Her sabah senle uyanmışım
Kavgalar etmişiz, maceralar yaşamışız

Merak ettim
Geçmişimiz başka olsaydı
Senle bir sürü anımız olsaydı
Acaba nasıl olurdu?
Biz hep böyle olsaydık

Oturduğumuz koltuklar, eşyalar,
Hepsi bize ait olsaydı.
Senin kokun, senin sesin doldursaydı evi.
Ne zaman baksam, hep seni görseydim.

Evdeki her şey senle dolsaydı
O zaman bir anlamı olurdu sanki
Ne olurdu acaba biz evlenseydik?
Merak ettim, ne yapardık şimdi?

Geceleri yattığımızda, çocuklarımızın odalarından gelen,
Uykulu fısıltılar duyulsaydı.
Hayatımız film şeridi gibi,
Büyük bir coşkuyla akar giderdi.

Evdeki her şey senle dolsaydı,
O zaman anlamlı olurdu bütün anılar.
Yıllar geçse bile aşkımız,
Bir masal gibi devam ederdi.

Belki de en büyük hatamız,
Bu ihtimali düşünmek bile
Ama ne yapalım, insanız
Hayallerle yaşarız.

Sana sarılıp uyansaydım
Şimdi böyle bitmezdi her şey
Senle olsaydım keşke
Senle bir ömür...

Belki de en güzeli böyle olmasıdır,
Bazen keşke demek, bazen olması gerekeni yaşamak.
Seninle bir ömür olsaydı, kim bilir
Belki de şimdi bu şiirler yazılmazdı.

Bu satırlar sadece bir hayaldir,
Olmayanı yaşatır, olmayanla güler.
Seninle yaşansaydı bütün bunlar,
Gerçekler belki de çok yorardı.

En güzeli böyle kalmak,
Seninle olmanın hayali bile
Bana huzur verir, kalbimde bir neşeyle.
Bazen böyle kalmak en doğrusudur,

Biz olmasaydık, belki de bu şiirler olmazdı
Şimdi bir başkasıyla yaşıyorum,
Ve her şey olması gerektiği gibi.
Seninle olsaydım,
Bu şiirleri yazamazdım,
O zaman ne olurdu?
O da başka bir hikaye...

Şimdi bir başkasıyla olsam da
Akşam yorgun başımı yastığa koysam da
Aklım hâlâ senle o yaşanmamış yolda
Şimdi bu satırlar bir hikaye değil,
Bir veda şarkısı,
Belki de en iyi böyle...

Şimdi ellerim başka bir ele kenetlenmiş
Gözlerim başka gözlerde kendini görmüş
Hayatım yeni bir yola girmiş
Ama kalbimdeki boşluk
Senle doluydu bir zamanlar
Şimdi o boşluk bir şiirle doluyor

Yine de merak ettim, ya olsaydı
Ben sana, sen bana ait olsaydık
Belki de aşk bu kadar güzel olmazdı
Belki de bu satırlar hiç yazılmazdı
Belki de en büyük aşk,
Yaşanmamış olandır.

Şimdi sen de bir başkasının evinde
Çocuk sesleri, yeni anılarla
Belki de çok mutlusun
Ve bu şiiri hiç bilmeyeceksin
Ben de bilmeyeceğim senin hikayeni
Ve böylece, bu hikaye efsane olacak

En güzeli böyle kalmak,
Herkes kendi yolunda,
Kalbinde bir anıyla
Belki de şiirler bu yüzden var
Yaşanmamışları yaşatmak için.

Bu da böyle bir şiir,
Bir veda, bir "keşke"
Ama en önemlisi,
Bir "iyi ki"
İyi ki yaşadım seni hayallerimde,
Çünkü bazen hayaller gerçeklerden daha güzeldir...