Elim eline değmemiş olsa da
Fukaranın umut aşından beter
Umudumun vazgeçilmeziydin sen
Sen bir başkasına yar olduğunda
Nasıl yıkıldığımı anlatamam
Bir dostuma mutsuzluğunu anlatmışsın
Seven bir kez candan sever
Geçmişi sildim unuttum onu derse eğer
Yalandır söyledikleri aldatmacadır
Ben de sevdim bir zamanlar delicesine
Aşkıma karşılık göremedim
Unuturum onu diye evlendim ama
Unutamadım onu dostum unutamadım
Öyle derin kazınmış ki aşkı
İçimden söküp atamadım
Beni sormuşsun evlendi mi diye
Yok demiş dostumuz aradığını bulamadı
Buğulanmış gözlerin
Akan göz yaşlarını gizlememişsin
O idi ilk aşkım ilk sevdiğim demişsin
Nasıl da vurdu beni derinden o sözler
Utangaçlığım nelere mal olmuş meğer
Beni sevdiğini öğrendim ya
İşte bu bana yeter
Bundan böyle bana
Sana mutluluk dilemek düşer
Özcan Nevres
11 Kasım 2002 Pazartesi
Kayıt Tarihi : 11.11.2002 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!