Yıllar Çabuk Harcadı Beni

Nice zaman oldu, yıllara meydan okudum,
Hayatın çilesini, ömrüme dokudum,
Ömrüm geçti; yavaş yavaş birden yokoldum,
Hayat çabuk hacadı beni.

Ne ağladığımı bildim, ne güldüğümü bildim,
Ben bu alemde yaşayan garip bir kuldum,
Bir kere geldim, bin kere öldüm,
Ömrüm çabuk bitirdi beni.

Garip bülbül gibi, bir dala konmadım,
Ne karaymış şu bahtım, hiç onmadım,
Çektik çileyi şu alemde, hiç gülmedim,
Yıllar ne çabuk harcadı beni.

Bazen boş verdim, güldüm kaderime,
Bazen üzüldüm, bazen ağladım şu derdime,
İsyan etmedim, hep şükrettim halime,
Ömrüm ne çabuk bitirdi beni.

Yıllarımı, ömrüme verdim,
Hiç bitmedi, benim şu derdim,
Çok yaşadım, ömrümün sonuna geldim,
Derdim çabuk bitirdi beni.

Birgün olur, bu ömür biter,
Aşkın bâdesini nefessiz içer,
Nice gelen, göçüp gider,
Yıllar çabuk bitirdi beni...

25.09.2005