Küçük mazlum bir şehrin, dağ köyünde,
Tunceli/ kırmızıköprü beldesinde ilk günüm,
Yemin ettim ırk, cins, renk ayrımı yapmaksızın,
Tüm insanlara koşulsuz faydalı olacağıma...
Geçmişin izlerini taşırken canlandı mazim.
Korkak, bir o kadar cesur, azimli, gözü kara.
Ufak tefek, sırma saçlı, kahverengi gözlü, gülümseyen.
Sevgi dolu hayalleri izinde dertlere derman ebe…
Kapının çalınmasıyla gecenin ayazında seher vakti,
Ebe çantası elinde yaya başladı yolculuk bilinmezlere.
Çığlıkları feryat olmuş dağların kucağında
Dayanılmaz acılar içinde bekleyen kıvranan bir ana…
Göğü yırtarcasına bir feryat dolar odaya,
Ellerinin arasında bir can, Bismillah ile keser göbeyi,
Ananın yüzü mutlu, umutlu bitmiştir acı ızdırap,
Sevinç nidası yayılmıştır güneş gibi odaya…
Anlatılmaz ne çileler yaşanmıştır kapılar ardında,
Bir o kadar mutluluk, sevinç acı keder,
Bir film gibi geldi geçti, izleri peşinde.
Ne çabuk geçiyor yıllar, umarsızca…
Gül 22.09.2007
Gülayşe DelenKayıt Tarihi : 22.9.2007 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
22.09.1987. yılında Tunceli/ kırmızıköprü sağlık ocağında göreve başladım.Orada hayatımda görmediğim kadar zor şartlar altında ve bir o kadar mutlu görev yapmanın tadını hala damarlarımda hissederim...Kısa bir şiirle bir kısmını sizlerle paylaşmak istedim... Yorumlarınız ve eleştirileriniz için tşk. borç bilirim. saygılar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!