Hasretlerini bıkmadan salladığın yorgun yıllar,
Rüzgarda savrulan yaprak gibi dalından uçtu.
Rüzgarlı teperlerinden öfkende uçuşan tozlar.
Gezdiğin ovalarda şimdi,hep çamurların oldu.
Gezdiğin bu yolların hiç yorulmadan biter mi?
Kuruyan dalın gölgesi,dertli gönülde yeter mi?
Kazdığın kör kuyular,döktüğün tere değer mi?
Arzuların yırtığı yılların,diktiğin yamayla doldu.
Kayıt Tarihi : 23.2.2007 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!