Yıllar Şiiri - Yunus Öndoğan

Gençlik hayat seline kapılıp yitti.
Ömür sahifesi bak nasıl da bitti.
Yaşananlar birer yalan olup gitti.
Beni taştan taşa çaldınız yıllar.
Umutlarımı koparıp aldınız yıllar.

Anlatması imkânsız öyle bir anki.
Aynadaki yüz ben değilim sanki.
Sırtımda dünyanın yükü inan ki.
Beni olurundan çok ezdiniz yıllar.
Sinemde tepinip gezdiniz yıllar.

Eskilerden çıt yok gelmez ki sedâ.
Tüm dostlar tek tek ediyor veda.
Hayallerimiz yok yere oldular feda.
Beni bir kor ateşi gibi yaktınız yıllar.
Bana hep hor, hakir baktınız yıllar.

Gökyüzü ve deniz artık kesmiyor.
Bahtımın rüzgarı durmuş esmiyor.
Yaralı gönlüm kış, bahar sezmiyor.
Beni siz böyle yaraladınız yıllar.
Gönül sayfamı karaladınız yıllar.

Gözümde kaldı arzum, muradım.
Ne yapsam asla gülmez suratım.
Huzur-u mahşere kalsın vuslatım.
Beni dertten derde saldınız yıllar.
Yüreğimde yara olup kaldınız yıllar.