Yıllar Şiiri - Ali Bal

Yıllar

Bazen gözlerim dalınca mazilere,
Karışır aklım bir an hafızam,
Kaybolur kara deliklerde öylece,
Unutur o an her şeyi her an.

Ben kimim nerden geldim,
Burada neyim, neylerim.
İşte o an aklım gider,
Dellenir unutur, dellenirim.

Delilik dedikleri bu galiba,
Aklın reset atması donması,
Geçmişle gelecek arası,
Öylece zorlanıp kalması.

Hayat ne acı yaşamakta,
Yaşayanlar varmış uzaklarda,
Kimi tanıdım hiç mesut olan,
Var mı be görmedim,

Demek bu âlem dar-ı rahat değil,
Ey zalim insan bırak mağrurluğu,
Artık esen her rüzgârda eğil,
Rabbini yaratanını iyi bil.

İşte bir bıçak sırtında,
Aklım da hayatım yaşamımda,
Her halin ve anında,
Bu kar fani ve fena.

Daha ne diyor beyhude,
Koşarsın yorarsın kendini,
Bırak gemiye sürsün bedenimi,
El aç ve tanı Rabbini.

Ne ağlamayı becerdim nede gülmeyi,
Ne yaşamayı sürdüm nede ölmeyi,
Ne dünü nede bu günü nede geleceği,
Her şeyi berbat ettim her şeyi.,
11.1.2014